24 Mayıs 2012

HANİMİŞ TURNEDE: BURSA


Bursa'yı turne kapsamına dahil ettikten sonra çok güzel e-postalar aldım. Biran önce yazıştığım, konuştuğum Bursalı pastaseverlerle bir araya gelmek istiyordum. Ama geçen haftalarda yoğunluktan ötürü organize olamadığım için bu hafta olmasını planladığımız Bursa turnesini önümüzdeki haftaya ertelemiştik. Bir hafta ertelemenin verdiği zaman avantajını yine kullanamadım. Bu sefer de soğuk algınlığı mıdır grip midir bilemediğim bir sebepten ötürü münasebetsiz bir ağrı,sızı,öksürük ve halsizlik ile cebelleşiyorum. Ama "biletlerim hazır, önümde iyileşmek için 5 günüm var" diye silkelendim ve bugün turne planını netleştirip duyurusunu yapmak üzere harekete geçtim.

Daha önce zaten Bursa'dan benimle irtibata geçenlerle yazışmıştık. Hem atölye çalışması için genel talebi hem de buluşma ile ilgili fikirlerini sormuştum. Herkese önerileri ve yardımları için teşekkürler. Buluşma için Bursa'nın tarihi merkezinde bulunan, herkesin bildiği ve ulaşımı kolay Koza Han'da karar kıldık. Atölye çalışması için yoğun talep oldu, genel istek "figür modelleme" konusundaydı. Bir mekan bulabilseydik katılım yüksek olacak gibi görünüyordu. Ama nerede yapacağımız konusu bir muammaydı. Nitekim elimden geleni yaptım ama bu muammayı çözemedik. (bknz: yazının sonundaki dipnot).

Bursa'da 2 farklı etkinlik olacak.

Pasta Sohbeti Buluşması ...

28 Mayıs 2012 pazartesi günü saat 11:00'de
Koza Han içindeki çay bahçesi (Ulu Camii yanı)


Bu buluşma tüm pastaseverlere açık bir tanışma ve kaynaşma buluşmasıdır. Elbette herhangi bir katılım ücreti yoktur. Gelmek isteyen, müsait olan herkese açıktır. Birlikte çay kahve içip butik pastacılık üzerine sohbetler edip fikir alışverişlerinde bulunacağız. Ayrıca figür modelleme konusunda minik bir demo olacak.


Öğrencilerle Buluşma ... 29 Mayıs 2012 Salı

Salı günü Yıldırım İMKB Anadolu Kız Meslek ve Kız Meslek Lisesi pastacılık bölümü öğrencileri ile "Şeker Hamuru Yapımı ve Pasta Süslemesi" üzerine bir atölye çalışması yapacağız.

 -----

 DİPNOT:

Önceki turne şehirlerine dair anıları yazarken farkettim ki tamamen yabancısı olduğum o şehirlerde organizasyon konusunda en büyük destekçilerim daha önce İstanbul'daki çalışmalarımıza gelmiş olan kursiyer arkadaşlarım oluyor. Bursa için de aynı şey oldu, atölye çalışması için mekan muamması yaşarken Gözde'nin çok desteği oldu. Onunla yaptığımız telefon görüşmeleri sonrasında birkaç yer düşündük. Davet almadıkça uzaktan bir pasta atölyesi veya pastane mutfağı bulabilmem pek mümkün değil. Belediye kursları veya olgunlaşma enstitüsü gibi yerler olabilirdi belki ama bunun araştırması için geç kaldık. En makulü olan Akademi İnoksan'dan Oya Hanım ile görüştük, tam mutfak sorununu çözdük diye düşünürken benim geleceğim tarihte mutfaklarında başka bir çalışma olduğu ortaya çıktı. Gözde nezaket gösterip çalışma için evini kullanmamızı bile önerdi. Ama sonuç olarak atölye çalışması olmayacak. Bunun yerine çok istekli "figür modelleme" taleplerini bir nebze yerine getirebilmek için buluşmada kısa bir demo olacak. Görüşmek dileği ile...

Devamını Oku...

18 Mayıs 2012

DUYURU (Bursa turnesi hakkında)

Bursa turnesini 28-29 Mayıs tarihine erteledik. Detayları 23 Mayıs günü yine buradan duyurulacaktır.

Devamını Oku...

09 Mayıs 2012

DİYARBAKIR ANILARI

20 Aralık akşamı zaman zaman iki metreye kadar düşen görüş mesafesi ile çok sisli bir havada Recep ile Urfa’dan Diyarbakır’a gittik. Herhalde şahit olduğum en yoğun sisti. Yol boyunca Van’a konteyner taşıyan tırları gördük. (Birkaç hafta sonra onlardan birinde kalacağım hiç aklıma gelmezdi ki bu başka bir yazının konusu.) Diyarbakır’da beni Nuri Usta karşıladı.

sene 2008...

Nuri Usta ile ahbaplığımız 2008 yılına dayanıyor. Pasta Malzemeleri'ndeki modelleme dersimize geldiğinde tanışmıştık. Sonrasında da zaman zaman İstanbul'a geldiğinde ya da yarışmalarda, fuarlarda görüştük. Babası 1979 yılında Diyarbakır'da Petek Pastanesi'ni kurmuş. Şimdi de Nuri Usta, abisi ve kardeşleri ile birlikte baba mesleğini devam ettiriyor. Uzmanlık alanı dekorlu pastalar, şeker zanaatı ve çikolata yapımı.

Bu benim Diyarbakır'a ikinci gidişim. İlk gidişim de yine aynı yıl Nisan ayındaydı. Mardin dönüşü Hürkan ile birlikte Nuri Ustayı ziyaret etmiştik. Onunla ve eşiyle Diyarbakır Surları'nı (ki 5 km uzunluğu ile Dünya'nın Çin Seddi'nden sonraki en uzun surlarıymış), Ulu Cami'yi, Gazi Köşkü'nü gezmiş, Dicle kenarında On Gözlü Köprü'ye nazır çay içmiştik.

Nuri & Sultan Demir
fotoğraf: Hürkan Tabanlı
Diyarbakır’a varışım geç olmuştu, onlarla bir çay içer sonra da otele giderim diye düşünüyordum. Ama ne mümkün! Meğer Nuri Ustanın eşi Sultan Hn. planı yapmış. Akşam yemeğine annesine gidilip meftune yenecek, gece de evlerine misafir olunacak. Geçen seferki Diyarbakır maceramızdan kendisini tanıdığım için pek itiraz edemedim. Zira ağa kızı olmasının verdiği hafif sert mizacına bir de hamile olmasının getirdiği “kızdırmamak gerek” durumu eklenince o ne derse o! Nuri Ustanın kayınvalidesi o akşam için meftune hazırlamış. Diyarbakır’a özgü yöresel bir yemek olan meftune, etli, kabaklı bol ekşili sulu bir yemek. Pilavla birlikte yeniyor. Ekşisi sumaktan geliyor. Ben sumağın sadece toz halini bilirdim. Bir de top top olan hali var. Geçen sefer geldiğimde Sultan Hn. bir poşet dolusu vermiş, “bir çay bardağı suyun içine bir tatlı kaşığı kadar koy, bir gece beklet, ertesi gün bu suyu yemeklerinde kullan” diye tarif etmişti bana. Ben ancak salatalarda kullandım. Ama dolmalarda ya da meftune gibi sulu yemeklerde benim gibi ekşi sever birisi için şahane bir lezzet. Sultan Hn, annesi, babası, kardeşleri, yeğenleri ile birlikte yemek yedikten sonra biz Nuri Usta ile pastaneye geçtik. Ertesi gün için pasta siparişleri varmış, biraz mutfakta takıldık (malesef o sırada fotoğraf çekmek gelmemiş aklıma).

Petek Pastanesi

Hava çok soğuktu, sis hala geçmemişti. Pastaneden aldığımız "on yüz bin" tatlı ve çikolata ile birlikte eve geçtik, sohbet edip çay içtik. Ortak tanıdıkları andık, bir önceki gün tanıştığım yardımsever zabıta müdürü onların akrabası çıktı, güldük eğlendik sonra yattık uyuduk.

sis

Sabah kalktığımızda sis hala çok yoğundu. Nitekim bu sis gün boyunca yakamı bırakmadı. Gün içinde Hanimiş takipçileri olan Pervin Hn., Zeliha Hn. ve Nazlı Hn ile buluşacaktık, sis yüzünden buluşamadık. Akşam uçağıyla İstanbul’a dönmem gerekiyordu ama sabah uçakları hep iptal oldu diye telaşlandım. Meslek Lisesi’ne giderken sis yüzünden kaybolduk vs vs...

Diyarbakır Anadolu Otelcilik ve Turizm Meslek Lisesi


Ben en iyisi baştan anlatayım. Birkaç gün önce Diyarbakır Anadolu Otelcilik ve Turizm Meslek Lisesi’nin müdür yardımcısı Hatice Hn. ile okulda yapacağımız çalışmanın detaylarını konuşmak için telefonlaşmıştık. Ben her okul ziyaretimde, anlatacağım şeylerle ilgili kullanacağım aletlerimi ve orada bulunması zor olabilecek malzemeleri yanımda götürüyorum. Yine öyle yapmıştım, artık sağı solu yırtılmış emektar pembe bavuluma doldurmuştum malzemelerimi. Ama tabii ne olur ne olmaz diye sordum “okulda un, yumurta şeker vardır değil mi” diye. “yok” dedi. “o zaman çevrede bir bakkaldan ya da marketten alırız” dedim. “o da yok” dedi. “nasıl?” dedim “çevrede bakkal, market de yok” dedi. “ne yapalım o zaman" dedim birşey demedi! Adresi sordum “Ergani yolu 13. km”dedi.

Böyle çok bilinmezli bir macera beni bekliyordu. Sabah erkenden yine Petek Pastanesi'ne gittim. Sağolsun Nuri Usta pastaneden ihtiyacımız olan malzemeleri verdi. Ve hatta diğer şubelere pasta taşıyan servis arabasını da ayarladı. Arabanın şoförü ile birlikte düştük yola. Gideceğimiz yer turizm meslek lisesi, adresi Ergani yolu 13.km. Şoförün biraz fikri var nerede olabileceğine dair. Ona güveniyorum. Ama sis o kadar yoğun ki tabelalar okunmuyor, boşlukta yol alıyoruz. Haliyle kaçırdık okulun girişini. Neyse biraz uzatmalı da olsa zor bela okula vardık. Ben indim, o döndü.

grevBir acayiplik var. Okul terkedilmiş gibi. Zaten sis sebebiyle garip bir atmosfer hakim. Bahçede ya da koridorlarda da kimseyi görmeyince önce anlayamadım ne olduğunu. Meğer o gün grev varmış. Öğretmenler, 663 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname’yi protesto eden sağlık çalışanlarına diğer kamu çalışanlarının da destek vermesi ile gerçekleşen greve katılmış. Bu yüzden öğrencilerin de bir kısmı okula gelmemiş. Hatice Hn. ve Ahmet öğretmen gelen öğrencileri bir sınıfa topladı. Biz de onlarla birlikte şeker hamuru ve pasta üzerine bir çalışma yaptık.
hummalı çalışma...


Gözlemlediğim kadarıyla gittiğim diğer meslek liselerine göre mutfak imkanları daha az olan bir okul. Ama talebeleri pek efendi, istekli ve maharetli. 12. sınıflarda okuyan öğrenciler pastanelerde staj yaptıkları için daha rahattılar. Pastaları sıvama işini onlara verdik. Sonra hep birlikte pastaları kaplayıp süsledik. Başta Onur, Zinnet, Veysel, Berfin ve Bahar olmak üzere hepsine buradan selamlar, sevgiler...

Diyarbakır hatırası


Notlar: çikolata

1. Neyse ki öğleden sonra sis kalktı, uçaklar da kalktı...
2. Okuldan diğer fotoğraflar için buraya tıklayabilirsiniz.
3. Bu aralar Nuri Ustanın yeni uğraşı çikolatalar. Yeni bir koleksiyon hazırlamış. Görüntüleri de çok güzeldi ama özellikle dolguları çok lezzetliydi. İstanbul’a dönerken yanıma kocaman bir kutu çikolata vermişlerdi. Çikolata kutularının içinde karton bölme olur ya onu da çıkarmışlar, ağzına kadar doldurmuşlar. Haftalarca ye ye bitmedi. Orada bulunduğum süre boyunca beni aileden bilip her türlü yardımı gösterdikleri için Demir ailesine teşekkürler, sevgiler, selamlar...

Devamını Oku...

08 Mayıs 2012

URFA ANILARI

Turneyi planlarken Diyarbakır'dan pasta buluşması için talep olup olmayacağını bilmiyordum. Ama yine de bir gün öğrencilerle bir araya gelmek, bir gün Nuri ustayı (ki kendisinden bir sonraki yazıda bahsedeceğim) ziyaret etmek, bir gün de şehri gezebilmek için seyahati 3 gün olacak şekilde ayarlamıştım. İyi de etmişim, çünkü günlerim çok olunca son dakikada Şanlıurfa'ya gidebilme imkanı buldum. Turne'ye dahil edip duyurusunu yaptım ama Urfa'dan benimle irtibata geçen kimse olmadı. O nedenle bu yazı bir turne yazısından ziyade bir gezi yazısı gibi olacak sanırım.

bakırcılar çarşısı
Diyarbakır Bakırcılar Çarşısı

19 Aralık pazartesi günü öğlen Diyarbakır Havalimanı'na indim. Planım salı günü Urfa'da, çarşamba günü Diyarbakır'da olmak olduğu için pazartesi gününü daha önce geldiğimde tadilatta olan Diyarbakır Ulu Camii'yi yeniden görmek için ayırabilirdim. Uçaktan inince otobüsle sur içine gittim. Hava kararmadan Urfa otobüsüne binmek istiyordum o yüzden ancak birkaç saatim vardı gezmek için. Ulu Camii malesef hala tadilattaydı(!) Yine içine giremedim. Ama Dağ Kapı ile Mardin Kapı arasında kalan sokakları arşınladım, Hasan Paşa Hanı'ndaki eskicileri gezdim, bakırcılar çarşısından birkaç hediyelik aldım.

Ulu CamiiHasan Paşa Hanıdört ayaklı minare

Son olarak yola çıkmadan önce meşhur Diyarbakır ciğerini yemeye niyetlendim. Ama malum ciğer de her yerde yenmez. Kafama göre karar vermeyeyim, birilerine sorayım diye düşünürken köşedeki zabıta ofisinin önünde oturan memur gözüme ilişti, meramımı anlattım. Ben daha cümlemi bitirmeden adam yerinden kalkıp "Müdürüüüm misafirimiz var" diyerek ortalığı ayağa kaldırdı. Sonrasında şöyle bir sahne yaşandı:


(Müdür odasından çıkarak yanıma gelir)
Müdür: Oooo hoşgeldiniz, buyurun buyurun (diyerek buyur eder) Bir çayımızı için.
Işıl: Yok sağolun, benim acelem var da.. ben rahatsızlık vermeyeyim.
(O sırada orada bulunan bir adam lafa girer.)
Adam: Turist misiniz?
Işıl: Evet oyle sayılırım.
Adam: Ne güzel Türkçe konuşuyorsunuz.
Işıl: !!! Yok öyle değil !!! şey, yerli turistim.
Adam: O zaman gazetecisiniz kesin (boynumdaki fotoğraf makinesinden olsa gerek)
Işıl: Yok hayır değilim.
Müdür: Nereden geldiniz?
Işıl: İstanbul
Müdür: Ooo uzaktan gelmişsiniz, bir çay ikram edelim size.
Işıl: Yok teşekkür ederim. Ben oturmayayım. Ciğerci soracaktım ama önemi yok neyse şey ben rahatsızlık vermeyeyim.
Müdür: Böyle olmadı ama... Mehmet oğlum bak buraya
(Mehmet gelir)
Mehmet: Buyur müdürüm
Müdür: Misafirimize yardım et. ... lokantasına götür.
Işıl: Gerek yok siz tarif edin ben giderim.
(Bu cümlemin pek bir geçerliliği olmadı, Mehmet ve müdür kendi aralarında hangi ciğercinin daha iyi olduğu hususunda uzun süren bir müzakere sonunda karara vardılar.)
Işıl: Gerçekten zahmet olmasın, ben giderim.
Müdür: Yok öyle olmaz. Mehmet sen misafirimizi Onur'a götür.

ciğer... Müdür ile vedalaşılır, Işıl ile Mehmet Onur Ocakbaşı'na doğru yola koyulur. Neyse ki hemen karşı sokakta, yakın bir yerdeymiş. Mehmet ciğerciye "müdürümüzün misafiridir" der ve gider. Işıl afiyetle ciğerini yer. Sadece ciğer olsa iyi, çöpşiş, salatalar, mezeler... masa donatılır. İş hesabı ödemeye gelince de "müdürün yakini" olmanın torpili ile cuzi bir ücret ödenir ve bu hikaye burada biter.

Ciğer macerası sandığımdan uzun sürünce hava da karardı. Otobüse binip otogara doğru yola koyuldum. Birkaç dakika ile Urfa yönüne giden otobüsleri kaçırmışım. Tam buna hayıflanırken yardımsever otogar ahalisinin çabalarıyla yoldan geçen Birecik otobuslerine bindirildim. Yaklaşık 2 saat süren bir yolculuktan sonra Şanlıurfa otogarına vardık. Aslında normalde burada Keziban Hn. ile buluşacaktık. Ama benim varışım geç olduğu için arayıp rahatsız etmek istemedim. Sordum, soruşturdum, yoldan geçen minibüslere binip öğretmenevine doğru yola koyuldum. Tam minibüsten inmiştim ki Keziban Hn. aradı. "Sakın girmeyin öğretmenevine, orada kalamazsınız, biz size başka yerde yer ayırttık, bekleyin kapıda biz geliyoruz sizi almaya" dedi. O böyle deyince korktum, "vah vah herhalde pek fena bu öğretmenevi" diye aklımdan geçmedi değil. Meğer ondan değilmiş. İlk defa Urfa'ya gidiyorum ya, Balıklı Göl'ün orada geleneksel Urfa mimarisi örneği olan bir otelde kalırsam, gözümü açtığımda karşımda eski şehri görürsem Urfa'yı daha çok severim, hep gelmek isterim diye düşünmüşler, sağolsunlar. Öyle de oldu gerçekten.

Tarçın Kafe
Tarçın Kafe Hatırası

Önce yeni açtıkları "Tarçın Cafe"ye gittik. Keziban Hn. aslında Mersin'li bir eczacı. Eş kontejanından Urfa'lı olmuş. Birkaç ay önce İstanbul'daki kapkek dersimize geldiğinde tanışmıştık. O zaman henüz kafeyi açma aşamasındalardı. Bu süre zarfinda kafe açılmış, yavaş yavaş tanınmaya başlamış. Hazır Diyarbakır'a kadar gitmişken davete icabet etmemek olmazdı. Keziban Hn, eşi, eski ortağı ve arada uğrayan dostları ile bol sohbetli bir akşam geçirdik. Bakır servislerle kahve ikram ettiler. Yanında da ev yapımı kekler, kurabiyeler ve ilk defa yediğim külünçe. (Urfa'da her pastanede bulunan kendine has bir baharat karışımı ile hazırlanan, hem tatlısı hem tuzlusu yapılan, sert ve dayanıklı bir çeşit kurabiye) Zamanla çeşitleri daha da artacak, hatta sözüm var ilk fırsatta yeniden gideceğim, birlikte gireceğiz mutfağa. (güncel not: Ben gidemeden Keziban Hn geldi İstanbul'a. Ama azimliyim en yakın zamanda iade-i ziyaret yapacağım.)

El-Ruha Oteli

Gece Keziban Hn’ın önerisi ile (aynı zamanda Şanlıurfa’nın eski ismi de olan) El-Ruha Otel'de kaldım. Balıklı Göl'ün hemen yanında geleneksel Urfa mimarisi tarzında Urfa taşından yapılmış bir otel. Yöresel mimarisi ve dekorasyonu bir tarafa aklımda en çok kalan şey kahvaltısı oldu.Kahvaltıda ciğer kebabı olması benim için değişik bir tecrübeydi. Ayrıca ilk defa yediğim isot reçeli ve çok beğendiğim yöresel katı pekmeziyle tanışmış olmaktan mutluyum.



El-Ruha'da kahvaltı

Kahvaltıdan sonra Keziban Hn. ile buluşup Balıklı Göl'e gittik. Hava, Aralık ayı olmasına rağmen günlük güneşlikti. (Şimdi yazarken farkettim ki bir yere ilk defa gittiğimde o anki iklim ve hava durumu orası hakkındaki hislerimi çok etkiliyor. Şu an anımsarken içim ısındı.) Aslında Harran gibi, Göbekli Tepe gibi görülmesi gereken çok önemli yerler var Urfa'da. Ama ben malesef sınırlı bir sürede ancak Balıklı Göl ve çevresini görebildim. Bu bölgede yer alan mekanlar ve haklarındaki efsaneleri yazının sonunda bulabilirsiniz.

mor poşular


Bence hafta içi ve erken bir saat olmasına rağmen etrafta çok fazla Urfalı çocuk ve adam vardı. Keziban Hn’ın dediğine göre bu hali sakin bile sayılırmış. Kadınların (ve bazı adamların) başında ve boynunda mor renkte poşular sarılıydı. Önce bunu bir aşiret simgesi sandım ama internette rastladığım pek çok kaynak bu mor poşuları “moda” olduğunu yazmış.

balıklı göl :)
Bu adamlar nereyi çekiyor?

Şanlıurfa’nın bilinen bir geleneği de sıra geceleri. Birbirine yakın yaşlardaki arkadaş gruplarının, her hafta bir başkasının evinde olmak üzere, haftada bir akşam, belirli bir niteliğe ve düzene göre sıra ile yaptıkları toplantılara "sıra gecesi" denilmekteymiş. Hep sıra gecesi diye birşey duyarım bilirim de bunun sıra ile yapılıyor olmasından dolayı bu isimle anılıyor olduğunu yeni farketmiş olmama şaştım. Sıra geceleri, usta-çırak geleneği içerisinde müziğin icra edildiği meşk ortamlarıymış. Ben bu çeşit bir sıra gecesine katılamadım. Ama Keziban Hn sayesinde farklı bir sıra buluşması yaşadım. Şöyle ki Keziban Hn ve arkadaşları ayda bir kere dışarıda buluşup yemek yiyorlarmış . Her ay birisinin sırası oluyormuş, yemeği de sırası gelen ısmarlıyormuş. Tesadüf ve şans (!) bu ya tam da o gün sıraları varmış.

"sıra"dan...

Balıklı Göl’ün hemen yanında Çardaklı Köşk diye bir yerde buluştuk. Önce çiğ köfteler geldi. (meğer böyle bir yere yemeğe gideceksen önceden arayıp çiğ köfte siparişini vermek gerekirmiş ki sen gidene kadar hazır olsun.) Herkes Urfalı olduğu için haliyle beğenmediler çiğ köfteyi. Genel yorum “ben daha iyi yaparım” idi! Akabinde kebaplar geldi. Bitişi de şıllık tatlısı (bir nevi şerbetli fıstıklı krep) ve mırra ile yaptık. Ohh pek afiyet oldu. Başta sıra sahibi Recep olmak üzere Ruken, Zeliha, Songül ve Hasan’a selamlar, sevgiler...

Çardaklı Köşk

Recep yemekten sonra Batman’a dönecekti. (kendisi Batman’lı olup sadece bu sıra buluşması için üşenmeyip geliyormuş her ay Urfa’ya) Ben de artık Diyarbakır’a geçecektim. Diyarbakır da Batman yolu üzerinde olduğundan kelli beni de bırakıverdi. Maceralı yolculuk ve Diyarbakır anıları bir sonraki yazıda...

BALIKLI GÖL ÇEVRESİ & EFSANELERİ

MEVLİD-İ HALİL MAĞARASI

Mevlid-i Halil Mağarası

Kuran, İncil ve Tevrat’ta adı geçen Hz. İbrahim’in Urfa’da doğduğuna inanılıyormuş. Rivayete göre zalim kral Nemrut rüyasında, doğacak çocuklardan birinin kendisini öldüreceğini görür. Hemen o yıl doğacak bütün çocukların öldürülmesini emreder. O sırada hamile olan Hz İbrahim’in annesi kaçarak bir mağaraya gizlenir, çocuğunu bu mağarada doğurur ve onu burada bırakıp evine döner. Çocuğu bir dişi ceylan emzirir. Rivayete göre Hz İbrahim 17 yaşına kadar bu mağarada kalır. (mevlid kutlu doğum, halil de dost anlamına geliyormuş.) Etrafı cam ile kapatılmış, tabanı su ile kaplı küçük bir mağara olan Mevlid-i Halil mağarasının efsanede geçen mağara olduğuna inanılıyor.

HALİL-ÜR RAHMAN GÖLÜ (BALIKLI GÖL)

Balıklı Göl
Balıklı Göl

Nemrut’un zulmü, haksızlığı ve putlara tapışını, halkın da putlara tapmaya zorlanılışını gören İbrahim, insanların kendi elleriyle yaptıkları bu putların tanrı olamayacağını söyler. Halka bu düşüncesini anlatır. Halk korkudan ağzını açamaz. Bir tören günü İbrahim gizlice puthaneye girer, bir balta ile bütün putları parçalar, baltayı da en büyük putun üstüne bırakır. Herkes bu olaydan İbrahim’i sorumlu tutar. Hz. İbrahim “Kendisi dururken küçük putlara tapınılmasını istemediği için, boynunda balta asılı olan büyük put yapmıştır, inanmazsanız kendisine sorun” der. Öfkelenen Nemrut, “putlar konuşamaz, hem bir taş parçası baltayı eline alıp bu işi nasıl yapar” diye haykırınca Hz. İbrahim “O halde konuşamayan ve kendilerini kırılmaktan kurtaramayan putlara neden ibadet edersiniz ?” deyince sinirlenen Nemrut İbrahim’e kendisine secde etmesini emreder. Hz. Ibrahim de “Ben beni yaratandan başkasına secde etmem der. Nemrut " Seni yaratan kim ? " diye sorunca, İbrahim “dirilten ve öldüren Allah'tır” diye cevap verir. Nemrut "Ben de diriltirim" diyerek zindandan iki kisi getirtir. Birini serbest bırakıp, diğerini öldürür. Güya böylece diriltmiş ve öldürmüş olacaktır. Hz. İbrahim bunun karşısında “Benim Rabbim güneşi doğudan doğdurur, gücün yetiyorsa sen de batıdan doğdur” deyince Nemrut aciz kalır ve İbrahim’i ateşe atarak öldürtmeye karar verir. Her taraftan toplanan odunlar ile büyük bir ateş yakılır. Tepeye bir mancınık inşa edilir. Hz İbrahim bu mancınıkla ateşe atılır. O sırada Allah “Ey ateş İbrahim için serinlik ve esenlik ol” diye buyurur. Ateş suya, odunlar da balığa dönüşür. Bu nedenle göl ve içindeki balıklar kutsal sayılır. ( Halil-ür rahman, Allah’ın dostu anlamına geliyormuş)

AYNZELİHA GÖLÜ

Aynzeliha gölü

İbrahim için ağlayan Nemrut’un kızı Zeliha’nın gözyaşlarından Balıklı Göl’ün hemen yanında küçük bir göl daha oluşur, bu gölün adı ise “Zeliha’nın gözü” anlamına gelen “Aynzeliha”. Biz oradayken İranlı hacı adayları (ki burası hac yolu üzerinde ziyaret ettikleri önemli bir dini yermiş) sırayla gölün içindeki kayığa binip fotoğraflar çekildiler.



HALİL-ÜR RAHMAN CAMİİ

Döşeme camii adı ile de anılan, Balıklı Göl’ün hemen yanında yer alan camii Selahattin Eyyubi’nin yiğeni tarafından 1211 yılında inşa ettirilmiş ama daha sonra birçok kez onarım görmüş.

RIZVANİYE CAMİİ

Rızvaniye camii önü
Taziye evi

Bizanslılar’dan kalan bir kilisenin yerine 1716 yılında Osmanlılar tarafından yapılmış olan camiinin eski medrese odaları şimdi taziye evi olarak kullanılıyor. Taziye evi diye birşey olduğunu ben ilk defa burada gördüm. Buralardaki geleneğe göre vefat eden bir kimsenin yakınları taziyeleri kendi evinde değil bunun gibi düzenlenen taziye evlerinde kabul edermiş.


ŞANLIURFA KALESİ

kaleden Urfa
Kaleden Şanlıurfa

M.Ö. 2000 yılında yapıldığı tahmin edilen kalenin üzerinde yer alan iki taş sütunun Hz İbrahim’in ateşe atılmasında mancınık olarak kullanıldığı rivayet ediliyor.



Notlar:

Aynzeliha gölü
1. Urfa'nın tarihi paleolitik çağa kadar uzanıyormuş. Bu konuda daha fazla bilgi edinmek ve bir kısmını da burada paylaşmak istedim ama Türkçe kaynakların güvenilmez böbürlenmeciliği, İngilizce kaynakların çokluğu ve karışıklığı içinden çıkamadım malesef.

2. Çok tanrılı Pagan ve Sabii inançlarına ait mabetlerin bulunduğu, İbrahim Peygamber'in doğduğu, Musa Peygamber, Şuayb Peygamber, Yakup Peygamber, Eyyüp Peygamber ve Elyesa Peygamber'in yaşadığı, İsa Peygamber'in kutsadığı inanıldığı için şehre "Peygamberler Şehri"deniyormuş.


3. Şanlıurfa Belediyesi'nin şehir için bulduğu slogan içler acısı: "Doğuştan marka şehir"


4. Kendime not: en yakın zamanda yine gidile, hem Keziban Hn ile mutfağa girile hem de Harran ve Göbeklitepe görüle...

5.Diğer Şanlıurfa fotoğrafları için buraya tıklayabilirsiniz.




Devamını Oku...

28 Nisan 2012

HANİMİŞ TURNEDE: HATAY

Yine gecikmiş bir duyuru oldu ama bu sefer Adana'ya göre daha organizeyim. Hatay'da iki gün kalacağım. Toplu duyuruyu yaptığımda Hatay'dan benimle irtibata geçen birkaç kişi ile zaten önceden haberleşmiştik. İlk gün onlarla buluşacağız. Ayrıca yine kız meslek lisesinde öğrencilerle bir araya geleceğiz. İkinci gün de Arkeoloji müzesini,Uzun Çarşı'yı, şehrin sokaklarını gezip tepsi kebabı ve künefe yemeyi planlıyorum. Giden, gören, bilen varsa tüm önerilere açığım... 

Öğrencilerle buluşma ... 30 Nisan 2012 Pazartesi

Pazartesi günü Antakya Yıldız- Selahattin Mıstıkoğlu Kız Teknik ve Meslek Lisesi'ndeki öğrencilerle Şeker Hamuru yapımı ve uygulamaları üzerine bir atölye çalışması yapacağız. Öğretmenlerinin dediğine göre 100'e yakın öğrenci olacakmış. Hiç bu kadar kalabalık bir grupla çalışmamıştım. Bakalım nasıl olacak.

Pasta Buluşması ... 30 Nisan 2012 Pazartesi veya 1 Mayıs 2012 Salı

Bu buluşma tüm pastaseverlere açık bir tanışma ve kaynaşma buluşmasıdır. Elbette herhangi bir katılım ücreti yoktur. Gelmek isteyen, müsait olan herkese açıktır. Birlikte kahve içip pasta sohbetleri gerçekleştireceğiz. Buluşmayı büyük ihtimalle pazartesi günü öğleden sonra yapacağız ama tam saatine ve yerine ben oraya gittiğimde karar vereceğiz. Katılmak isteyenler bana 506-5088923 numaralı telefondan ulaşabilir.

Devamını Oku...

12 Nisan 2012

HANİMİŞ TURNEDE: ADANA


İlk turne programında Adana olmadığı için sitem dolu pek çok e-posta gelmişti. Fırsat bulduğum ilk tarihe Adana biletlerimi aldım.

Adana'ya gidiyorum gitmesine ama ne yapacağız, nerede buluşacağız, kimler gelecek (ya da birileri gelecek mi), atölye çalışması olacak mı, bunların hiçbirini düşünemedim ve malesef organize edemedim. Gelen mesajları yanıtlayamadım. Bu mesajların çoğu atölye çalışmasını soruyordu. Adana ile ilgili plan netleşince size haber vereceğim dediklerime bile haber veremedim. Zira vakit geldi ama hala Adana ile ilgili netleşen birşey yok.

Yolculuk vakti geldi, durum da biraz böyle belirsiz olunca elim ayağıma dolandı. Yolculuğu ertelesem mi diye şu ana kadar kararsızdım ama "pasta buluşması"nı düşünerek ertelemekten vazgeçtim. Haftasonu ve takip eden pazartesi günü Adana'dayım. 


15 Nisan 2012 pazar günü saat: 13:30

Adana Pasta Buluşması

Yer: Anemon
Adres: Kurtuluş Mh. Ziyapaşa Blv. Şinasi Efendi Cd. Metro Sineması Sokağı, Lacoste Karşısı


Bu pazar günü pastaseverler ile bir buluşmamız olacak. Bu yazıyı okuma fırsatı bulan, uygun olan, gelmek isteyen herkesi bekleriz. Elbette herhangi bir katılım ücreti yok. Tanışalım, kaynaşalım, kahvemizi içip pastacılık üzerine sohbetler edelim...

Duyuruyu bir türkü ile sonlandırmak isterim:

Adana köprü başı
Otur saraya karşı
Gel beraber gezelim
Dosta düşmana karşı


Devamını Oku...

02 Nisan 2012

HANİMİŞ TURNEDE: ANKARA II


Biliyorum bu sefer çok geciktim duyurusunu yapmakta... Umarım ilgilenen herkes zamanında okur. Genel talep dogrultusunda bu sefer Ankara'da cakepops & cakelets kursu yapacağız. Detayları yazının devamında bulabilirsiniz.

Kurs dışında bir de pazartesi akşamı saat 18:00'de bir pasta buluşmamız olacak. Bu turnenin en güzel kısımlarından biri de bu pastacılık (özellikle butik pastacılık) üzerine sohbetler ettiğimiz, fikir ve sorularımızı paylaştığımız, birbirimizle tanıştığımız bu buluşmalar oluyor. Geçen sefer yağmurlu bir Ankara günüydü herkes katılamamıştı ama bu sefer sanırım baharın gelmesi de lehimize olacak... (gerçi hava tahminleri yağmurlu gösteriyor yine ama ben ümitliyim günlük güneşlik olacak) Mekan konusu hala netlik kazanmadı. Ben oraların yabancısıyım, sizlerden öneri bekliyorum. Nerede oturup birşeyler yiyip kahve içip sohbet edebiliriz? Kestane kebap acele cevap.. Zira bir an önce belirleyelim ki ben yollara düşmeden buradan duyurusunu yapabileyim.

9 Nisan 2012 Pazartesi saat: 18:30

Ankara Buluşması

Yer: Urfalı Hacı Mehmet / Turan Güneş'teki şubesi
(adres bilgisi için buraya tıklayabilirsiniz)


Akşam saati olduğundan aç gelecek olanların karnını doyurabilecekleri, yemek yemek istemeyenlerin de çay veya kahve içebileceği, sakin bir yermiş. Sanırım ulaşımı da hem araba ile gelecek olanlar hem de toplu taşıma kullanacaklar için kolay olacak. Gelebilecek olan herkesi bekleriz.

Görüşmek dileği ile...

ATÖLYE ÇALIŞMASININ DETAYLARI

Cakepops & Cakelets Kursu

Eğitmen: Işıl Sözer
Eğitim tarihi: 9 Nisan 2012 pazartesi (aynı kursu talep olduğu takdirde 10 Nisan günü de tekrarlayacağız)
Eğitim süresi : 6 saat (11:00-17:00)
Eğitim yeri: Chocoj Atölyesi - Sancak Mah. Cidde Cad. No:20 B YILDIZ/ANKARA Tel: 0 312 441 40 81
Ders ücreti: 200 TL
Katılımcı sayısı: minimum 4, maksimum 8 kişi

Kurs içeriği:
- Kullanılacak keklerin ve kremaların hazırlanması
- Cakepops (kremalı kek topları) hazırlanması , süslenmesi
- Üç boyutlu mini keklerin (cakelets) hazırlanması, süslenmesi

Not: Kullanılacak tüm malzemeler ve ders notları tarafımızdan sağlanacaktır.
Kayıt olmak için 312-441 40 81 numaralı telefondan Jale Hn ile irtibata geçebilirsiniz.

Devamını Oku...

30 Mart 2012

HANİMİŞ BAHAR TURNESİ & BUTİK PASTACILIK - 3. BASKI

Hanimiş Bahar Turnesi 2012

Bundan 6 ay önce "haydi buluşalım" dediğim andan itibaren Hanimiş'in gündeminde pastalar, kitap ve derslerin yanı sıra bu buluşmalar da önemli bir yere sahip oldu.

Geçen kış gidemediğim 3 şehri daha ekledik turne kapsamına, bir de geçen sefer gelemeyenler için yine Ankara buluşması olacak... Yukarıdaki resimde hangi tarihte hangi şehirde olacağımı görebilirsiniz. Özellikle Bursa ve Adana'dan pek çok pastasever ile yazıştık, konuştuk. Ben tek tek haber vermeye de çalışacağım. Ama bu buluşmalar şimdiye kadar hep o şehirdeki pastaseverlerin önerileri ile şekillendi, yine öyle olsun isterim. O nedenle buluşmalara katılmak isteyenler yazının altındaki yorum kısmına veya hanimis@gmail.com adresine yazarak benimle irtibata geçerse yine hep birlikte karar veririz detaylara. Program netleştikçe her şehir için duyuruları yine burada yayınlayacağım.

Ayrıca mutlulukla duyurmak isterim ki "Butik Pastacılık" kitabımız şubat ayı sonunda 3. baskısını yaptı. Sadece pastacılık üzerine hazırlanan bir kitabın 14 ay içinde 3. baskısını yapması ne mutlu. Kitabımızın binlerce kişinin mutfağında olduğunu düşünmek beni çok heyecanlandırıyor. Herkese teşekkürler...


Butik Pastacılık 3. baskı!




not:  Yazının başındaki duyuruda yer alan fotoğrafını kullanmama izin veren minik şef arkadaşım Arda'ya selamlar...

Devamını Oku...

09 Şubat 2012

HANİMİŞ TURNEDE : İZMİR II

Hanimiş yine İzmir'de... Kasım ayında İzmir'deki turne çok keyifli geçmişti. Gelemeyenlerle sonradan çok yazıştık ve çoğunluğun talebi üzerine bu sefer de kapkek ve cakepops dersi yapmaya karar verdik. Atölye çalışmaları yine Selda'nın atölyesi Şekerden Düşler'de olacak. Derse gelmeyecek olanlarla da akşam yemeğinde buluşacağız. Detaylar için yazının devamına bakabilirsiniz. Görüşmek dileği ile...


PASTA SOHBETİ BULUŞMASI

26 Şubat 2012 pazar günü
saat 19:00'da Topçu'nun yerinde

Bu buluşma tüm pastaseverlere açık bir tanışma, kaynaşma, karşılıklı danışma buluşmasıdır. Elbette herhangi bir katılım ücreti yoktur. Gelmek isteyen, pastacılık üzerine sohbet etmek isteyen, müsait olan herkese açıktır.

ATÖLYE ÇALIŞMALARININ DETAYLARI

Kapkek yapımı & süsleme teknikleri

Eğitmen: Işıl Sözer
Eğitim tarihi: 26 Şubat 2012 pazar
Eğitim süresi : 4 saat (13:00-17:00)
Eğitim yeri: Şekerden Düşler - 1420 Sokak No:69/1 Kahramanlar - İzmir Tel: 0 232 421 70 01
Ders ücreti:160 TL + KDV
Katılımcı sayısı: 5-6 kişi

Ders içeriği:
- Kullanılacak malzemelerin tanıtımı
- Keklerin pişirilmesi
- Kremaların hazırlanması
- Kapkek dolgulama teknikleri
- Krema sıkma yöntemi ile kapkeklerin süslenmesi
- Şeker hamuru ile kapkeklerin süslenmesi
- Fotoğraflı kapkek yapımı
- Fondan ile kapkeklerin süslenmesi

Cakepops & Cakelets:

Eğitmen: Işıl Sözer
Eğitim tarihi: 27 Şubat 2012 pazartesi
Eğitim süresi : 4 saat (10:30-14:30)
Eğitim yeri: Şekerden Düşler - 1420 Sokak No:69/1 Kahramanlar - İzmir Tel: 0 232 421 70 01
Ders ücreti:160 TL + KDV
Katılımcı sayısı: 5-6 kişi

Ders içeriği:
- Kullanılacak keklerin ve kremaların hazırlanması
- Cakepops (kremalı kek topları) hazırlanması
- Üç boyutlu mini keklerin (cakelets) traşlanması : baykuş, düğün pastası ve hello kitty)
- Hazırlanan keklerin süslenmesi

Not: Kullanılacak tüm malzemeler ve ders notları tarafımızdan sağlanacaktır.
Kayıt olmak için 506-5088923 numaralı telefondan benimle ya da 0 232 421 70 01 numaralı telefondan Selda Hn ile irtibata geçebilirsiniz.

Not: Mart ayında benzer bir programı Ankara'da da düzenleyeceğiz. Detaylar için Hanimiş'i takip ediniz :)

Devamını Oku...

20 Ocak 2012

TRABZON ANILARI

Aklımda Trabzon ile ilgili anlatacak o kadar çok şey vardı ki, itiraf ediyorum hiçbir detayı atlamak istemediğim için bir türlü bilgisayar başına geçip yazmaya başlayamadım. Gecikme için (özellikle fotoğrafları bekleyenlerden) özür dilerim. Buyurun Trabzon anıları...

Aya Sofya

Öğrencilik yıllarında coğrafya derslerinde slogan gibi ezberlediğimiz bir cümledir: Karadeniz'de dağlar kıyıya paralel uzanır. (Bu dağlar özellikle Doğu Karadeniz'de 4000 metre yüksekliğe kadar çıkıyormuş) Hal böyle olunca şehirler denize paralel olarak genişliyor. İstanbul'dan Trabzon'a giderken uçak, uzun bir süre şehire paralel şekilde denizin üzerinden uçtu. Böylelikle gökyüzünden sahil şeridini izleme fırsatı buldum. Havalimanı da denizin hemen bitişiğinde. Uçak inerken sanki denizin üzerine konacakmış gibi oluyor. Başka türlü olsa insan bu manzaradan keyif alabilirdi belki ama meşhur Karadeniz sahil yolu sayesinde (!) Trabzon da diğer Karadeniz şehirleri gibi artık denizle dağlar arasında değil, otobanla dağlar arasına sıkışmış vaziyette. Üzücü...

12 Aralık sabahı Trabzon'a vardım. Havalimanından çıkmadan önce yanımdan genç biri banttan gelen bavuluna doğru heyecanlı bir hamle yaparak "buldim oni" dedi. Evet Trabzon'daydım :) ama orada bulunduğum süre boyunca duyduğum tek şiveli konuşma bu oldu malesef.

Altın kızlarSema Hn. ve Dilek Hn. beni karşılamaya gelmişti. İsimleri bu yazı içinde bolca geçeceği için izninizle onlardan biraz bahsetmek isterim. Dilek Hn. ile İstanbul'a eğitime geldiğinde tanışmıştık. Trabzon'a döndüğünde butik bir pasta atölyesi açtı ve biz de (yazının devamında detaylı bir şekilde anlattığım) atölye çalışmamızı onun mutfağında gerçekleştirdik. Sema Hn. ile ise turne duyurusunu yaptıktan sonra aradığında tanıştık. Üstün organizasyon becerileri sayesinde Trabzon'daki okul çalışmasını, buluşmayı ve birazdan okuyacağınız tüm programı o ayarladı diyebilirim.


Sema Hn. araba ile gelmiş, otoparka gittiğimizde gördüm ki şoför koltuğunda genç bir oğlan var. Herhalde bir yakınıdır diye düşündüm önce. Hatta zahmet verdim diye de epey mahçup oldum. Ama meğer mahçubiyetim sandığımdan da fazla olacakmış. Zira Sema Hn. arabayı kiralamış. Üstüne üstlük ehliyeti olmasına rağmen pratiği fazla olmadığı için kendi sürmemiş bir de şoför tutmuş. Tüm bu düzenleme, orada olduğum süre boyunca rahat rahat gezmemiz içinmiş. Düştüğüm duruma bakın! Ne yaptım ne ettimse arabayı iade etmeye ikna edemedim. Ama en azından şoförü iptal ettik. Ben sürdüm. Dönene kadar da Sema Hn., ben ve arabamız ayrılmaz bir bütündük :)

Olgunlaşma Enstitüsü Hatırası

İlk işimiz Trabzon Olgunlaşma Enstitüsü'ne gitmek oldu. Turne kapsamında gittiğim şehirlerde (varsa) pastacılık üzerine eğitim veren okullarda atölye çalışmaları yaptık. Mesela Ankara'da ve Konya'da meslek lisesine, Antalya'da meslek yüksek okuluna, Antep'te de üniversiteye gitmiştim. Sema Hn. ile önceki konuşmalarımızda Trabzon'daki okulları sormuştum. O da bana olgunlaşma enstitüsünden bahsetmişti. O bahsedene kadar ben bu enstitülerin varlığından haberdar değildim. Kız Teknik Öğretim Olgunlaşma Enstitüleri, Türkiye'de ilk kez 1945 tarihinde açılan ve halen 11 ilde 12 enstitü ile faaliyet gösteren, Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı, 2 yıllık mesleki eğitim veren, döner sermaye ile işletilen kurumlarmış. Trabzon olgunlaşmanın yiyecek içecek hizmetleri öğretmeni olan Nergis Hoca da böyle bir atölye çalışması yapma konusunda ön ayak olunca ben de becerikli öğrencileri ile çalışma imkanı bulmuş oldum.

okuldaki yemekten..Enstitüye vardığımızda öğle yemeği saatiydi. Masaları birleştirmişler, özenli bir sofra hazırlamışlar. Hep birlikte leziz bir yemek yedik. Enstitü bünyesinde el sanatları, güzellik ve saç bakımı, tekstil vb başka bölümler de var. Kendi içlerinde şahane bir dayanışmaları var. Mesela yiyecek ve içecek bölümü aynı zamanda okuldaki öğrenci, öğretmen ve çalışanlara yemek çıkarıyor, onlardan birisi saçını kestirmek istediğinde saç bakımı bölümüne gidiyor ya da oradaki birisinin kıyafetinin bir yeri sökülse hemen tekstil bölümüne koşuyor. Yemek bölümünün mutfak önlüklerini de yine bu bölüm tasarlıyor ve dikiyor. El sanatları bölümünde de çok güzel Trabzon hasırı yapıyorlar. Hayallerimin okulu!

Fotojenik pastaYemeğimizi yedikten sonra mutfağa geçtik. Pasta yapımı ve süsleme üzerine bir atölye çalışması yaptık. Öğrencilerin arasında ortaokul talebesi olacak yaşta olanlar da vardı çocuğu olanlar da. Ama hepsi gencecik, güleryüzlü ve son derece tertipliler. Beni esas şaşırtan çırpma konusundaki becerileri oldu. Sünger kek için gerekli olan meşakatli yumurta kabartma işini elleri ve narin bileklerine göre kocaman olan tel çırpıcı ile başarmalarına şapka çıkartıyorum. Enstitü mutfağında gerekli olan tüm ekipman - el mikseri dışında :) - mevcut. Yoğurucu, ocaklar, tezgahlar, fırınlar ... Kekimizi pişirip pastamızı oluşturduktan sonra herkes değişik aletler, teknikler ve renkler kullanarak şeker hamurundan süslemeler hazırladı. Sonra tüm bu süsleri pastanın üzerine yerleştirdik. Çalışmanın özellikle bu kısmı çok eğlenceliydi. Hem keyifli atölye çalışması için hem de hazırladığınız lezzetli yemekler için teşekkürler hanımlar... Ayrıca tüm günü videoya kaydeden Muzaffer Hoca'ya, müdür yardımcısı Ayşe Hanım'a ve Sibel öğretmene de selamlar...

:)Enstitüdeki dersten sonra Nergis hoca ve Sema Hn. ile birlikte Trabzon Forum isimli alışveriş merkezine gittik. İtiraf ediyorum bu fikri pek sevmemiştim. Her yerde olan bu alışveriş merkezlerinden ziyadesi ile sıkılıyorum. Ama meğer bunun da bir sebebi varmış. Oradaki alışveriş merkezinde bizim "Butik Pastacılık" kitabının satıldığını öğrenmişler, alıp imzalatmak istemişler. İlk defa kitabımızın kitapçıdan alınışı sırasında bizzat bulundum ve oldukça indirimli sayılabilecek bir fiyata aldık kitabı. Burada birşey öğrenmiş oldum: Meğer bu alışveriş merkezleri içindeki kitapçılarda çalışanların indirim yapma insiyatifi varmış. Aklınızda bulunsun.

Akçaabat KöftesiTrabzon organizasyon sorumlumuz Sema Hn. ve işbirlikçisi Nergis hocanın akşam yemeği için de planları varmış tabii. Arabamıza (!) atlayıp Akçaabat'a köfte yemeye gittik. Orada Ayşe Hn., eşi Abdullah Bey ve oğulları Furkan da bize katıldılar. Akçaabat köftesi soğan yerine sarımsakla yapılan, kiloyla sipariş edilen ve yanında kızarmış ekmekle servis edilen kanattimce oldukça lezzetli bir köfte. Boşuna meşhur olmamış. Üstüne de tatlı olarak laz böreği yedik. Ben daha önce hiç şerbetli yememiştim, buradaki baklava gibi şerbetliydi. Laz böreği olarak bilinen tatlının çok benzerini çocukluğumda "sütlü börek" diye bilirdik. Selanik göçmeni olan anneannem ve akrabaları bayramlarda yaparlardı. Çocukken pek sevmezdim, şimdi yapan kalmadı diye çok hayıflanıyorum.

Öğretmenevi TalimatıGece de öğretmen evinde kaldım. Biliyorum yazı uzadıkça uzuyor ama öğretmen evinden bahsetmeden geçemeyeceğim. Daha önce başka öğretmen evlerinde de kalmıştım, onlarda da böyle miydi hatırlamıyorum ama yandaki fotoğraftan görüldüğü üzere son derece katı disiplinleri olan bir konaklama mekanı! Odaların temizlenmesi 6 saat sürüyor, gece 12:00'den sonra odaya girip çıkmak yasak, alkol yasak, yüksek sesle konuşmak yasak, kabuklu yemiş yemek yasak (şaka değil) ve hatta Hanimiş günceyi okumanız bile yasak! İnanmazsanız bakınız.

Salı sabahı Sema Hn. ile öğretmen evinin önünde buluşacaktık ama ben erkenden uyanınca Sema hanımcığım yorulmasın diye atladım arabaya onu evinden almaya yeltendim. Akçaabat dönüşü gece evine bırakmıştık ya bulurum yolu dedim düştüm yollara. Tanjant yokuşundan çık, yol sola yukarı kıvrılırken sağdaki sokaktan aşağı devam et... Voila! Sema hanımı alıp Aya Sofya'nın yanındaki çay bahçesindeki kahvaltı buluşmasına doğru yola koyulduk.

Aya Sofya'da kahvaltıBirkaç kişi ile önceden mailleşmiş veya telefonlaşmıştık ama kahvaltı buluşmasına kim gelecek ya da gelecekler mi emin değildim. Biz de erken gittiğimiz için önce 11. yy'da yapılmış eski bir Bizans kilisesi olan Aya Sofya'ya (bknz: yazının başındaki fotoğraf) girip gezdik. Aslında ben çocukken gitmiştim oraya ama pek anımsamıyordum. Oysa pek huzurlu ve güzel bir yer, nasıl unutmuşum. Hava da öyle günlük güneşlikti ki! Tam Aya Sofya'nın yanındaki çay bahçesine geçerken bir masada bize doğru gülümseyerek bakan hanımları gördük. Birbirlerini tanımayan ama hepsi pasta yapan/seven kadınlar bir şekilde aynı buluşma için orada olduklarını anlayıp, kaynaşıp, sohbete başlamışlardı bile. Bir garip hissettim o anda. Havanın güzelliğinden midir, ortamın hoşluğundan mıdır, farklı bir yerde olmanın hafifliğinden midir bilmem şaşkın ve mutlu bir andı o an benim için. Sanırım en güzel pasta buluşmalarımızdan birini Trabzon'da yaptık. Bu hanımların hepsi evlerinde pastalar yapıyor, bazıları dışarıdan sipariş de alıyormuş. Ama benim gibi onlar da birbirileri ile ilk defa karşılaşıyorlardı. Haliyle hem birbirimizi tanımaya çalıştığımız hem de pastalar üzerine keyifli bir sohbet gerçekleştirdiğimiz harika bir buluşma oldu.

kuymakSohbetimize eşlik eden kahvaltı da çok güzeldi: Vakfıkebir ekmeği, yöresel peynirler, tereyağı, bal, zeytin, bahçedeki ağacın hurmalarından yaptıkları reçel (bazıları cennet hurması da der ama biz onu Trabzon hurması olarak biliriz), kaygana (trabzon usulu bir tür otlu krep) ve tabii meşhur kuymak (yöresel tereyağı, eritme peyniri ve mısır unu ile yapılan harika bir yiyecek). Bir de çay meselesi var tabii bahsetmeden geçemeyeceğim. İlk defa Akçaabat'taki köftecide rastladım öylesine: çay geldiğinde taneleri bardağın üstünde, kenarında, her yerinde yüzüyordu, dibinde de gemi batığı gibi tanecikler vardı. İçimden "insan getirmeden önce süzer" diye sitem etmiştim. Ama Aya Sofya'daki kahvaltıda da çay böyle gelince bu işte bir iş var diyordum ki imdadıma Behnur Hn.'ın açıklaması yetişti. Meğerse buralarda makbul olan çayı böyle içmekmiş. Böyle çay taneleri bardakta yüzüyorsa taze demlenmiş olduğunu anlarlarmış. Eğer bu şekilde içmek istemiyorsan baştan "süzük" demen gerekiyormuş sipariş verirken. Bu mühim bilgiyi de sizinle paylaştığıma göre yazıma devam edebilirim.

Happy Cake vitrinKahvaltıdan sonra Dilek Hn.'ın atölyesinde yapacağımız pasta dersi için yola çıktık. Happy Cake açılalı çok kısa bir zaman olmuş ve Trabzon'un ilk butik pasta atölyesi olma özelliğine sahip. İpekyolu iş merkezinin 2. katında yer alıyor. Trabzon'da bana ilginç gelen şeylerden biri de bu: Kebapçılar, cafeler, pastaneler genelde iş merkezlerinin, pasajların içinde... Henüz o kadar yeni ki buzdolabı bile gelmemişti biz oradayken. Ama sanmayın ki bunun eksikliğini hissettik. Hemen karşısında ev yemekleri yapan dükkan komşusu sayesinde Dilek Hn. bizi hiç zor durumda bırakmadı, iyi ağırlamak için habire bıcır bıcır koşturdu durdu. Sema Hn. da ders süresince hem bana hem Dilek Hn.'a çok destek oldu. Harika bir ekiptik, aynı şehirde yaşamadığımız için üzülüyorum doğrusu.

Trabzon atölye çalışmasından

Katılımcılardan da biraz bahsetmek isterim. Behnur Hn. ile turne duyurusunu yaptığım günden sonra ara ara hep haberleşmiştik. Trabzon turnesi için en az benim kadar o da heyecanlandı diyebilirim. Kendisi Trabzon'lu değil, gelin gelmiş. Şimdi Dilek Hn.'ın atölyesinin olduğu dükkanda daha önce bir butik işletiyormuş, komik bir tesadüf oldu onun için. Hatice Hn. aslında derse katılmayacaktı. Kahvaltıdan sonra ayrılmıştık, ama sonra aradı "bekleyin geliyorum" dedi. İyi ki geldi, yaptığı Ege ve Karadeniz şiveleri ile bizi çok güldürdü. Gelirken kızı Beren'i de getirmiş. Beren herhalde gördüğüm en uslu bebek. Saatlerce gıkını çıkarmadı, sanki anlıyormuş gibi pusetinden dikkatli dikkatli beni dinledi. Güzide Hn. da Almanya'da doğup büyümüş, o da eşinin peşinden gelmiş buralara. Kendisi pek fotoğraf çektirmeyi sevmiyor ama ben ne yaptım ettim yakaladım birkaç pozunu. Sevgi Hn. ise narin bir kelebek... Yakın bir zamanda Vişne & Çikolata isimli bir cafe açmaya hazırlanıyor. Bakarsınız açılış için yine giderim Trabzon'a. Nevin Hn. çocuklarının nişan ve düğün pastalarını, kurabiyelerini yapmak için bu yola baş koymuş şahane bir insan. Benim için pek neşeli, bol sohbetli bir ders oldu. Umarım hepinizle yeniden görüşebilme imkanı bulabiliriz.

Artık İstanbul'a dönüş vakti gelmişti. Ama uçak geç bir saatte olduğu için ekibi topladık (Nergis hoca, Sema Hn., Dilek Hn. ve ben) ve akşam yemeği için Zeybek Çadırı diye bir yere gittik. Burada da taptaze ızgara barbun ve yemekten sonra da Hamsiköy sütlacı yedik. Balık yemeden Trabzon'dan dönseydim üzülürdüm. Nergis hoca sütlaca fındık koymadılar diye kızdı ama yine de güzeldi. Yemeli, içmeli, gezmeli, gülmeli, sohbetli bir turne şehri oldu Trabzon, katılan herkese minnettarım...

NOTLAR:

1. Bir ara Trabzonun en meşhur ve modern pastalar yapan pastanesi olarak bilinen Zorlu Otel'in içindeki pastaneye gidip ajanlık yaptım. İnanın Dilek Hn.'ın atölyesi Happy Cake'de oradakinden çok daha iyi pastalar yapılıyor. Umarım kıymeti bilinir. Sema Hn. da evinin mutfağından başta su böreği olmak üzere pasta ve kurabiye siparişi alıyor. Trabzon'da yaşayıp da bu yazıyı okuyanlar varsa bilgilerinize sunulur.

2. Trabzon'un en merkezi yeri Uzun Cadde isimli trafiğe kapalı olan caddesi. Burada Beton Helva isimli dükkandan lezzetli helvalar aldım dönmeden önce. Bir de tabii mısır unu, Trabzon peyniri, tereyağı aldım ki dönünce kuymak yapabileyim. Gerçi hala yapmış değilim ama olsun, doğru malzemeler elimin altında ya içim rahat.

3. Herhalde hayatım boyunca hiç bu kadar çok içinde "Hn" kısaltması geçen bir yazı yazmamışımdır :)

4. Yazı boyunca bolca ismini okuduğunuz haza hanımefendi Dilek Hn. ve yol arkadaşım Sema Hn. için geliyor: The Golden Girls :)

5. Trabzon ve önceki turne şehirlerinin tüm fotoğrafları için buraya tıklayabilirsiniz.

Devamını Oku...