HANİMİŞ 1 YAŞINDA!

Soya çerezi diye birşey duydunuz mu? Soya fasulyesinden yapılan bir çerez.. Bir yıl evvel bu çerezin tarifini ararken Ruki'nin sayfası ile tanıştım. Belki bir hafta boyunca oku oku bitiremedim yazdıklarını. Özellikle pastacılık yazılarını okurken öyle kaptırdım ki kendimi. O güne kadar mutfak ile alakası makarna haşlamanın pek ötesine gitmemiş olan ben, Ruki’nin verdiği bir kek tarifini denemeye karar verdim. Öyle güzel kabardı, öyle lezzetli oldu ki başka bir tarif daha denemeye karar verdim. Denediğim tarif sayısı arttıkça kek-pasta-kurabiye üçlüsüne olan ilgim arttı. Blog kavramı ile de bu vesile ile tanıştım. Portakalagaci başta olmak üzere pek çok blog yazarının tariflerini okur, bazılarını dener oldum. Daha sonra pastacılık ile ilgili yabancı kaynaklara yöneldim. İnternet öyle büyük imkanlar ve kaynaklar sunuyor ki insana.. Aylarca kayboldum o sitelerde (misal; Baking911, PastryWiz, Wilton...)

Dijital fotoğraf makinesi edinmemiz de aynı zamanlara denk gelince bu çok sevdiğim pastacılık hobime bir de fotoğraf çekme hobisi eklendi. Hm’ın verdiği hızlandırılmış kurslar sağolsun, galiba oldukça yol katettim. Önce sessiz sedasız kendimce arşivliyorken yaptıklarımı bir de baktım o pek çok yemek bloğu yazarı arasına ben de girivermişim. Blog tutmak konusunda tam içime sinmeyen birşeyler var ama yine de mutfak maceralarımı geliştiren bir etken oldu.

6 Ağustos 2005 günü ilk tarifi yazdım Hanimiş’e. 25 tanesi pasta olmak üzere toplam 85 tarif içeren bir blog oldu Hanimiş.. Logosundan resimlerinin hazırlanmasına, kalite kontrolden önerilere, müdahalelere kadar Hanimiş’in her aşamasında pek çok emeği ve özeni var Hm’ın. Mis kokulu kekler pişirdiğimiz fırınımız oldu Hanimiş. Yedik afiyetle, gülümseyerek, dertlerimizi yüklerimizi Hanimiş il sınırları dışında tutarak. Seninle paylaşmasak bu kadar keyifli geçmezdi bu ilk Hanimiş senesi. Çok iyi geldi Hanimiş bize, çok keyif verdi. Bir yıl boyunca pek çok kez 'şimdi nerede ne yapmak istersin' diye sorduğumda kendime, cevabım hep pasta yapmak isterim oldu.

Bu keyifli hobiyi edinmeme vesile olan Ruki’ye, denediğim reçetelerin resimlerini çekmemi sağlayan fotoğraf makinesini alan birtanecik kardeşime, şahane doğumgünü sürprizi yapan dostum Berker’e, pratikliği ve tecrübeleri ile “eyvah beceremedim” dediğimde iki hamlede durumu kurtaran anneme, yazdıklarımı özenle okuyan, soru soran, fikir paylaşan, gözü takılıp Hanimiş'e şöyle bir uğrayan herkese teşekkür ederim.

Gelelim sürpriz hediyeni şip-şak açmaya sevgili Hanimiş. Az önce teşekkürlerimi sunarken biraz çıtlatmış oldum gerçi ama.. ta ta ta taam, artık Hanimiş’in internette kendine ait, kendi adıyla tescilli bir yeri var. Artık adres satırına www.hanimis.com yazmanız yeterli. Yoğun uğraşlarla elde edilen bu sonucu en kıdemli Hanimiş gönüllülerinden dostum Berker'e borçluyuz. Şanlı Hanimiş tarihinde kendisinden altın kıvamında karamelalı harflerle bahsedilecektir. Çok sevindik biz bu hediyeye değil mi :) evet evet çok sevindik.